Γ. Κοντογιώργης,Πέραν του μαρξισμού και του φιλελευθερισμού. «Νίκος Πουλαντζάς. Κράτος, Κοινωνικές Τάξεις, Καπιταλισμός, Ιμπεριαλισμός»

Γιώργος Κοντογιώργης, Πέραν του μαρξισμού και του φιλελευθερισμού. Πώς οι μαρξισμός και κλασικός φιλελευθερισμός περιήλθαν στο Μαυσωλείο της ιστορίας. Γιατί ο Σύριζα φοβάται τη σκέψη του Πουλαντζά. Γιατί ο Διαφωτισμός ως αυθεντικός φορέας της μοναρχευομένης ολιγαρχίας έχει ξεπεραστεί και έχει μεταβληθεί σε αντιδραστική συνιστώσα της εποχής μας. Ποιο είναι το διακύβευμα στη νέα εποχή στην οποία έχει εισέλθει η ανθρωπότητα: από την ατομική ελευθερία και την αιρετή μοναρχία στην καθολική (ατομική, κοινωνική και πολιτική) ελευθερία και στη δημοκρατία. Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου: «Νίκος Πουλαντζάς. Κράτος, Κοινωνικές Τάξεις, Καπιταλισμός, Ιμπεριαλισμός»

Γιώργος Κοντογιώργης, Το ελληνικό πρόβλημα και η ψήφος της Διασποράς

Γιώργος Κοντογιώργης, Το ελληνικό πρόβλημα και η ψήφος της Διασποράς. Ο τρόμος της κομματοκρατίας ενώπιον της μη χειραγωγημένης Διασποράς. Μια δυνατότητα να εναρμονισθεί η καθεστωτική πολιτική τάξη με την κοινωνική συλλογικότητα και τη βούλησή της. Συνέντευξη στον Κώστα Ουίλς - Costas Wills 20
10 2019 "ΕΛΛΑΔΑ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ"

Γ. Κοντογιώργης, Η κοινωνία ιδιώτης, η κοινωνική βούληση και το δικαίωμα ψήφου της διασποράς - 11.10.2019

Γιώργος Κοντογιώργης, Η κοινωνία ιδιώτης, η κοινωνική βούληση και το δικαίωμα ψήφου της διασποράς. 

- 11.10.2019

•11 Οκτ 2019

Lo Mak

Ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργος Κοντογιώργης στις 11.10.2019 στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά FM 90.1 και στον δημοσιογράφο Λάμπρο Καλαρρύτη. #Κοσμοσύστημα

Γιώργος Κοντογιώργης, Η μαζική παράνομη μετανάστευση σπρώχνει την Ελλάδα στη Μέση Ανατολή

 

Γιώργος Κοντογιώργης, Η μαζική παράνομη μετανάστευση σπρώχνει την Ελλάδα στη Μέση Ανατολή

Γιώργος Κοντογιώργης

4 Οκτωβρίου 2019

Είναι συνηθισμένο να αποκαλούνται πολιτικοί και κόμματα της Νέας Δεξιάς, όπως ο Τραμπ, ο Όρμπαν, Σαλβίνι κ.α. να χαρακτηρίζονται σήμερα ακραίοι. Τί θεωρείται, όμως, ακραίο σήμερα στην πολιτική;  Εάν αναλύσουμε την ουσία των πολιτικών που προτείνουν, οι παραπάνω θα διαπιστώσουμε ότι πρόκειται για τον κλασικό φιλελευθερισμό που ίσχυε στον Δυτικό Κόσμο μέχρι τη δεκαετία του 1980.

Τί άλλαξε κι αυτός ο κλασικός φιλελευθερισμός σήμερα θεωρείται ακραίος; Για να το κατανοήσουμε πρέπει να δούμε τι εκπροσωπεί στις ημέρες μας η άρχουσα Δεξιά και η άρχουσα Αριστερά, για την ακρίβεια η Νέα Δεξιά και η Νέα Αριστερά, στην οποία ταξινομείται και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και οι δύο είναι αυθεντικά τέκνα του πλέον ακραίου σκοπού των αγορών.

Ποιος είναι ο σκοπός των αγορών; Η ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου, των υπηρεσιών και των αγαθών, η ελεύθερη διακίνηση της εργασίας. Στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος από την άκρα Δεξιά έως την άκρα Αριστερά όλοι μοιάζουν σαν μια σταγόνα νερού. Έχουν μόνο μια διαφορά μεταξύ τους στο πεδίο της πολιτικής πρότασης. Διότι η μεν Νέα Δεξιά δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων, ενώ η Νέα Αριστερά επιμένει περισσότερο στην ελεύθερη διακίνηση της εργασίας.

Αξίζει στο σημείο αυτό να υπογραμμίσουμε ότι η μεγαλύτερη ευτυχία για τις αγορές δεν είναι η ελεύθερη διακίνηση του κεφαλαίου, που είναι έτσι κι αλλιώς δεδομένη, αλλά η ιδεολογική νομιμοποίηση και η εμπραγμάτωση της ελεύθερης διακίνησης της εργασίας. Αναφέρομαι στους οικονομικούς μετανάστες. Η Νέα Αριστερά στο πεδίο αυτό προσφέρει πολλά στις αγορές, διότι με αυτόν τον τρόπο ολοκληρώνεται η κυριαρχία τους όχι μόνο στον Τρίτο Κόσμο, αλλά και στις δυτικές μητροπόλεις.

Παράνομη μετανάστευση και Μαρξ

Έτσι εκτονώνεται η κοινωνική ένταση εκεί που παράγεται το κοινωνικό πρόβλημα, στις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Άρα, αφήνουν ελεύθερο το κεφάλαιο να κάνει τη δουλειά του. Αν ζούσε ο Μαρξ τι θα έλεγε; Να στρατευθούμε όλοι να πάμε στο Πακιστάν να κάνουμε τον ταξικό πόλεμο, εκεί όπου παράγεται το κοινωνικό πρόβλημα. Αυτοί τί λένε; Να έρθουν εδώ και να μεταβληθεί η χώρα σε χωματερή του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Συγχρόνως με τον τρόπο αυτόν η εργασία του πολίτη από σχέση δημοσίου δικαίου που έγινε μετά από πολλούς και μακρόχρονους αγώνες μεταβάλλεται ραγδαία σε εργασία εμπόρευμα. Γιατί είναι άλλο να δεχθούμε συντεταγμένα έναν αριθμό οικονομικών μεταναστών που θα αποφασίσουμε ότι είναι χρήσιμοι, ότι αντιστοιχούν στις δυνατότητες της Ελλάδας, ώστε να υπάρχει δυνατότητα απορρόφησής τους  και άλλο να μπαίνουν ανεξέλεγκτα οι πάντες και να παραδίδεται η διαχείρισή τους στις συμμορίες των ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις).

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά η Αριστερά εδώ πέτυχε το θαύμα: να παραιτηθεί το κράτος από τον σκοπό του και να αναθέσει τη διαχείριση του προβλήματος της μετανάστευσης σε ανεξέλεγκτες συμμορίες, οι οποίες υποκαθιστώντας το κράτος, μεταβλήθηκαν σε ρυθμιστές της ζωής μας. Είναι πολύ αμφίβολο εάν ανταποκρίθηκαν τουλάχιστον στην ανθρωπιστική τους αποστολή. Κράτος και ΜΚΟ, πάντως, ενσαρκώνουν παραδειγματικά τον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Το διαπιστώνουμε κάθε τόσο στη Μόρια κι όχι μόνο. Για να μην μιλήσουμε για την σκανδαλώδη διαχείριση των κονδυλίων.

Σε ένα άλλο επίπεδο, η Αριστερά προσήλθε αυτόκλητη για να στοχοποιήσει και αποδομήσει τα πολιτισμικά θεμέλια της κοινωνικής συλλογικότητας και συνοχής, που με μεθοδικό τρόπο είναι αλήθεια ροκανίζουν οι αγορές. Αυτά τα θεμέλια είναι, όμως, τα μόνα ικανά να διασφαλίσουν μακροχρόνια την κοινωνική ειρήνη και την αντίσταση της κοινωνίας έναντι των δυναστών της “αυτοκρατορίας των αγορών”. Η οικονομική μετανάστευση έχει πολύ περισσότερες διαστάσεις από όσες νομίζουμε: οικονομικές, πολιτικές, πολιτισμικές και γεωπολιτικές. Με τη μαζική εισροή παράνομων μεταναστών η Ελλάδα είναι εύκολο να διολισθήσει στη Μέση Ανατολή.