Γιώργος Κοντογιώργης, «Δεν φταίει η Siemens και η Novartis, οι Έλληνες είναι διεφθαρμένος λαός»

Γιώργος Κοντογιώργης, «Δεν φταίει η Siemens και η Novartis, οι Έλληνες είναι διεφθαρμένος λαός»

Γιώργος Κοντογιώργης

17 Σεπτεμβρίου 2019

699

Πριν χρόνια ο Θόδωρος Πάγκαλος είχε δηλώσει στον Σκάι: «Δεν φταίει η Siemens και η Novartis, οι Έλληνες είναι διεφθαρμένος λαός». Εάν εξαναγκάσει κάποιος μια γυναίκα να είναι σε πορνείο και ας υποθέσουμε ότι εκτός από τον χρόνο που είναι εξαναγκασμένη να είναι εκεί, αρχίσει και της αρέσει, ποιος φταίει; Αυτή η δυστυχής που την εξανάγκασε κάποιος ασκώντας βία επάνω της;

Διότι αν όσοι ισχυρίζονται αυτά είχαν διαβάσει έστω και λίγο, όχι τους ολιγογράμματους που δεν αποκρύπτουν της απέχθειά τους προς την κοινωνία, αλλά έστω τους ολιγαρχικούς της αρχαιότητας, τον Πλάτωνα, ή ακόμη τον δημοκρατικό Αριστοτέλη, θα γνώριζαν ότι το πολιτικό σύστημα είναι αυτό που δημιουργεί το ήθος και το έθος της κοινωνίας.

Σήμερα, το πολιτικό σύστημα λέει εμμέσως στον πολίτη ότι για να φτιάξει ένα σπίτι πρέπει να λαδώσει. Του λέει ότι για να φοροδιαφύγει πρέπει να λαδώσει. Του λέει ότι για να διορίσει το παιδί του πρέπει να ζητήσει από τον πολιτικό ρουσφέτι. Ένας υπουργός δεν τιμωρείται πολιτικά εάν βάζει τη γυναίκα του με ξεχωριστή εταιρεία να κάνει δουλειές με το κράτος, τις επιλογές του οποίου ο ίδιος επηρεάζει άμεσα ή συνήθως εμμέσως. Ούτε εάν κάνει κουμπαριές με μεγαλοεπιχειρηματίες και εξασφαλίζει χρήμα για τις προεκλογικές δαπάνες του κι όχι μόνο.

Το πραγματικό ερώτημα, λοιπόν, είναι τι επιλογές έχει η κοινωνία. Το πολιτικό σύστημα διαφθείρει την κοινωνία, τής καλλιεργεί τη διαπλοκή και μετά την κατηγορεί γι’ αυτό που της έκανε. Δεν είναι τυχαίο ότι μέσα στην κρίση οι δανειστές δεν άγγιξαν ούτε το πολιτικό σύστημα, ούτε τη νομοθεσία που αφήνει περιθώρια για διαπλοκή και διαφθορά.

Διεφθαρμένος λαός κατά την κομματοκρατία

Έτσι, οι πολιτικοί μας συνεχίζουν να εθίζονται στην έννοια της κομματοκρατίας, δηλαδή του ιδιοτελούς συμφέροντος που τους κρατάει στον αφρό. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η επανεκλογή τους, το πως θα αποκτήσουν αξιώματα και βέβαια πώς θα διαχύσουν την ευθύνη, πως θα ενοχοποιήσουν την κοινωνία για να έχουν ελαφρυντικά σε ό,τι διαπράττουν.

Το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα πρέπει να εκλείψει. Από την άλλη πλευρά, όμως, έχουμε πρόβλημα με τι θα το αντικαταστήσουμε. Αν αναζητήσουμε ένα νέο σωτήρα, αυτός θα βγει από το ίδιο σύστημα, ή το σύστημα θα τον αφομοιώσει, ή θα τον καταλύσει πολιτικά. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν μπορεί να αναδειχθεί ένα νέο σχήμα, ένας ηγέτης και μία πολιτική δύναμη, η οποία θα προτείνει και θα εμπνεύσει ένα πρόταγμα μετάβασης σε μια άλλη εποχή. Σε μία εποχή, στην οποία θα αλλάξει ριζικά η θεσμική σχέση μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής, έτσι ώστε να αναγκαστούν οι πολιτικοί να πολιτεύονται για χάρη του δημόσιου συμφέροντος.

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Αν κάποια πολιτική δύναμη επιχειρήσει να το επιβάλει μέσα από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα συσπειρωθούν όλοι και θα την ακυρώσουν. Γύρω από το παρόν σύστημα έχουν υφανθεί νοοτροπίες και ισχυρά συμφέροντα που το κάνουν δύσκολο αντίπαλο, αλλά και μη ανατάξιμο. Γι’ αυτό θεωρώ ότι η αλλαγή μπορεί να προκύψει ή από κατάρρευση ή από ανατροπή, υπό τον όρο ότι υπάρχει ένα πρόταγμα, ότι θα ξέρουμε πως θέλουμε να πάμε στο μέλλον και εμείς, όπως πηγαίνουν ήδη κυρίως στη Δύση.

Μας κλωνοποίησαν στο όνομα του “εξευρωπαϊσμού”

Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να συνεκτιμήσουμε όχι μόνο την καταστροφή που έχει υποστεί η Ελλάδα από τα μνημόνια και την εξάρτησή της, αλλά και το γεγονός ότι είμαστε σε έναν επικίνδυνο γεωπολιτικό χώρο. Όπως έχουν διαμορφωθεί οι συσχετισμοί, κινδυνεύουμε να αποτελέσουμε εύκολο θήραμα για την Τουρκία. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα, γιατί δεν μπορείς να λειτουργήσει πολιτικά, έχοντας κατά νου ότι βρίσκεσαι στον Καναδά ή στη Σουηδία που δεν υπάρχουν οι γεωπολιτικές συνθήκες της περιοχής μας.

Πάντως, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν βλέπω να υπάρχει η αναγκαία συνείδηση και γνώση, ούτε καν σε επίπεδο διανοουμένων. Η ελληνική διανόηση είναι κατά κανόνα μηρυκαστική. Δεν διαθέτει αυτονομία σκέψης. Παπαγαλίζει ό,τι τής σερβίρεται από τη Δύση, το οποίο δεν είναι υποχρεωτικά αυτό που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Δεν είναι ούτε καν αυτό που αρχίζει να διαμορφώνεται δειλά στη Δύση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όσες φορές δοκιμάζει κάποιος να υποδείξω μία λύση για κάποιο πρόβλημα, η απάντηση είναι: «έχει γίνει αυτό πουθενά αλλού; Το έχει πει κάποιος άλλος;». Θεωρούν αδιανόητο να παραχθεί πρωτότυπη σκέψη από Έλληνα! Οφείλεις να προτείνεις λύσεις που θα είναι εναρμονισμένες με το πολιτικώς ορθό, δηλαδή με τον δυτικό κανόνα. Γιατί; Το μυστικό βρίσκεται στην εποχή που μάς επέβαλλαν την απολυταρχία και μας κλωνοποίησαν, στο όνομα του “εξευρωπαϊσμού”. Μας δίδαξαν πώς να μην έχουμε αυτοεκτίμηση και αυτονομία σκέψης.