Ο Αριστοτέλης και η πολιτική. Ένας διάλογος.....και μια αναγκαία διευκρίνιση.

 Ο Αριστοτέλης και η Πολιτική [Βίντεο]

Το Σάββατο, 28 Μαΐου 2016, τελευταία ημέρα του Παγκόσμιου Συνεδρίου για τον Αριστοτέλη που πραγματοποιήθηκε στο ΑΠΘ από το Διεπιστημονικό Κέντρο Αριστοτελικών Μελετών, οι καθηγητές Αντώνης Μανιτάκης, πρώην Υπουργός Εσωτερικών, Γιώργος Κοντογιώργης, πρώην Πρύτανης του Πάντειου, Νίκος Παρασκευόπουλος, Υπουργός Δικαιοσύνης και Μυρτώ Μονάχου Δραγώνα, καθηγήτρια ΕΚΠΑ, προσέγγισαν τον Αριστοτέλη ως πολιτικό και κοινωνικό στοχαστή. Συντόνισε ο καθηγητής Φιλοσοφίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης.

Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να παρακολουθήσετε τις πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες και τη συζήτηση που ακολούθησε.

Πηγή: Ανιχνεύσεις http://www.anixneuseis.gr/?p=145423

Και μια αναγκαία διευκρίνιση:

Επειδή η επιστήμη διακρίνεται της πανουργίας από τη γνώση των πηγών, τον σεβασμό στις έννοιες και την προσήνεια στην αρετή[1] παραπέμπω το σχετικό χωρίο του Αριστοτέλη όπου διευκρινίζει αναντιλέκτως ότι μόνον δια της υπαγωγής του ανθρώπου στον νόμο αποφεύγεται η μετατροπή του σε θηρίο και επιτυγχάνεται η ενανθρώπισή του ως «ζώον πολιτικόν».

Ιδού το σχετικό απόσπασμα:

 «ὁ μὲν οὖν τὸν νόμον κελεύων ἄρχειν δοκεῖ κελεύειν ἄρχειν τὸν θεὸν καὶ τὸν νοῦν μόνους, ὁ δ' ἄνθρωπον κελεύων προστίθησι καὶ θηρίον: ἥ τε γὰρ ἐπιθυμία τοιοῦτον, καὶ ὁ θυμὸς ἄρχοντας διαστρέφει καὶ τοὺς ἀρίστους ἄνδρας. διόπερ ἄνευ ὀρέξεως νοῦς ὁ νόμος ἐστίν». (Αριστοτέλης, Πολιτικά, 1297α, 32-37).

«Σύμφωνα με τα ανωτέρω αυτός που εισηγείται να άρχει ο νόμος, προκρίνει να άρχει μόνον ο θεός και ο έλλογος νους. Όμως αυτός που προτείνει να άρχει ο άνθρωπος [η προσωπική του βούληση αντί του νόμου] εγκαθιστά μαζί του [στην αρχή] το θηρίο. Διότι και οι επιθυμίες του ανθρώπου ομοιάζουν με εκείνες του θηρίου και τα πάθη της ψυχής διαφθείρουν ακόμη και τους άριστους άνδρες όταν γίνονται άρχοντες. Ο νόμος είναι ο έλλογος νους χωρίς τις ιδιοτέλειες της ψυχής»

Ο Αριστοτέλης αντιδιαστέλει μόνο στα Πολιτικά τέσσερις φορές τον άνθρωπο του θηρίου (1253α, 30-33.  1254β, 17-20. 1255β, 1-2. 1287α, 32-37).

---

[1] "πᾶ­σά τε ἐ­πι­στή­μη χω­ρι­ζο­μέ­νη δι­και­ο­σύ­νης καὶ τῆς ἄλ­λης ἀ­ρε­τῆς πα­νουρ­γί­α, οὐ σο­φί­α φα­ί­νε­ται". (Πλάτωνος, Μενέξενος  347a)