Μια συνέντευξη – ποταμός με την οπτική του πανεπιστημιακού δασκάλου και στοχαστή για τις παγκόσμιες εξελίξεις και ανακατανομές ισχύος, με επίδικο όπως δηλώνει σε πρώτη φάση την Ουκρανία
Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος και στοχαστής, Γιώργος Κοντογιώργης σε μια συνέντευξη – ποταμό στον ραδιοφωνικό σταθμό 98.4 και τον Γιώργο Σαχίνη, καταθέτει την οπτική του για τις παγκόσμιες εξελίξεις και ανακατανομές ισχύος, με επίδικο όπως δηλώνει σε πρώτη φάση την Ουκρανία.
Όπως σημειώνει, το πραγματικό δίπολο είναι μεταξύ Δύσης και Κίνας και το μεγάλο ερώτημα είναι αν η Ρωσία θα υποταχθεί σε μια από τις δύο σφαίρες επιρροής ή αποκτώντας με την εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία, επιπλέον «ζωτικό χώρο» θα καθορίσει η ίδια, τον ρόλο της σε μια συμμαχία με τον ένα ή τον άλλο πόλο.
Κατά τον κύριο Κοντογιώργη, η αναμέτρηση στην Ουκρανία, έχει ως θύμα τον ίδιο της το λαό. Ο ουκρανικός λαός, που βλέπει να μετατρέπεται η χώρα του σε χώρος, με ευθύνες και της διεφθαρμένης ελίτ του κράτους του, που τον άφησαν χωρίς άμυνα στα χέρια και τις υποσχέσεις του ενός επικυρίαρχου, να δέχεται την επίθεση του άλλου.
Δεν είναι παρά μια αντιπαράθεση, μεταξύ εκλεγμένης «μοναρχίας» Δυτικού και Ανατολικού τύπου, που επηρεάζει τους λαούς παγκόσμια και άμεσα τους λαούς της Ευρώπης.
Ο κ. Κοντογιώργης μιλάει ακόμη για τον ρόλο της Τουρκίας, στην γεωπολιτική πραγματικότητα της ισχύος και των σφαιρών επιρροής, αλλά και την αδυναμία του Ελληνικού κράτους και των ελίτ του, να κινηθούν με όρους επιβίωσης για τον Ελληνισμό.
Ο Γιώργος Κοντογιώργης, ανοίγει και το μεγάλο κάδρο του παγκόσμιου μετασχηματίσου σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και αναφέρεται στο κρίσιμο στοίχημα για τους λαούς να σφραγίσουν τις εξελίξεις καθορίζοντας τους όρους της πολιτικής, πριν οι «ηγεμόνες» σε ένα ανεξέλεγκτο πεδίο σύγκρουσης μας οδηγήσουν ακόμη και από «ατύχημα» σε πυρηνική σύγκρουση.
Νέα Κρήτη, Γ. Κοντογιώργης, Η σύγκρουση εκλεγμένων «μοναρχών» και η παγκόσμια αναμέτρηση με επίδικο την Ουκρανία, 22.3.2022
7 σχόλια:
Κύριε Κοντογιώργη σάς ευχαριστώ πού με βοηθάτε να καταλάβω καλλίτερα τον κόσμο. Θα κάνω μιά ερώτηση γιατί σε ένα σημείο από την συνέντευξή σας δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα τι εννοούσατε : Θεωρείτε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση για να ξεπεράσει τις αναντιστοιχίες τής δομής της θα πρέπει να αποκτήσει νομιμοποίηση σαν κράτος; Αν έχετε γράψει κάτι γι' αυτό πού θα μπορούσα να το βρω;
Μπορείτε να βρείτε αυτό που ψάχνετε στο εκτενές άρθρο μου με τίτλο: Η πολιτική Ευρώπη και το δίλημμα του Πολυβίου που δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση Διεθνής και ευρωπαϊκή πολιτική (Εκδόσεις Παπαζήση). Εάν διαβάζετε γαλλικά υπάρχει κεφάλαιο στο βιβλίο μου De l<Europe politique, Editions L'Harmattan. Εν ολίγοις Το ερώτημα που εγείρεται σχετικά με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφορά στην κατεύθυνση της εμβάθυνσής της. Μέχρι τώρα η ΕΕ έχει αντιμετωπισθεί ως πολιτικό σύστημα χωρίς κράτος. Υπό το πρίσμα αυτό έχει δύο δρόμους να επιλέξει: να αντιμετωπίζει το μέλλον της με γνώμονα τη συγκέντρωση αρμοδιοτήτων στις Βρυξέλλες ή να επιδιώξει συγχρόνως τη διεύρυνση του δημοσίου χώρου ώστε να ενσωματώσει τις κοινωνίες της στο πολιτικό γίγνεσθαι. Στην πρώτη περίπτωση θα εισαγάγει εντονότερα τους συσχετισμούς δύναμης μεταξύ των χωρών της Ένωσης. Στη δεύτερη περίπτωση η «κυβέρνηση» των Βρυξελλών θα κληθεί να νομιμοποιηθεί από τις κοινωνίες της Ένωσης και να εναρμονισθεί με το κοινό συμφέρον. Από την επιλογή αυτή θα κριθεί και η θέση της στο πλανητικό γίγνεσθαι ενόψει των ραγδαίων εξ
εξελίξεων που έρχονται.
Οι ..."εκπρόσωποί" μας: https://youtu.be/dBMvEBlIP_I
Για την απάντησή σας πού είδα τώρα ενώ δεν περίμενα να έχω ,σας ευχαριστώ θερμά. Βρήκα το άρθρο σας στο Le Courrier Diplomatique θα αναζητήσω και το βιβλίο σας, γαλλικά διαβάζω. Θα σας πω μόνο ότι αρχίζοντας να διαβάζω σταμάτησα για να σκεφτώ. Μού δημιουργήθηκαν πάμπολλες απορίες και ανησυχίες για το τι θα μπορούσε να είναι μιέσα στις σημερινές συνθήκες μια διάλυση εθνικών κρατών μέσα σε μεγάλα υπερεθνικά σχήματα και αν δεν είναι αυτός ο στόχος πού ήδη έχουν οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης (μιλώ με τις ορολογίες πού έχω συνηθίσει). Θα συνεχίσω όμως το διάβασμα και τον προβληματισμό πάνω σ’ αυτά πού γράφετε. Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ.
Το έθνος σήμερα το έχει ιδιοποιηθεί το κράτος για να νομιμοποιήσει το μοναρχικό πολιτικό του σύστημα. Το έθνος του κράτους εν προκειμένω δεν είναι το έθνος της κοινωνίας. Η επισήμανση αυτή εγείρει το ερώτημα ποιος αποφασίζει για τις υποθέσεις της κοινωνικής συλλογικότητας, δηλαδή για το έθνος: η κοινωνία των πολιτών ή το κράτος μονάρχης. Η προκαταρκτική αυτή υπόθεση εργασίας αφορά και στην ΕΕ. Η ιδέα της εμβάθυνσης με τη συγκέντρωση εξουσίας στην μοναρχική κορυφή της θα σημάνει την ηγεμονία ενός έθνους επί των άλλων. Η εμβάθυνση του πολιτικού συστήματος της Ένωσης θα σημάνει τη διαμόρφωση μιας συμπολιτείας όπου τα έθνη θα έχουν συστατική θέση στην συγκυβέρνησή της. Συμπέρασμα: πολέμιοι των εθνών σήμερα είναι οι διακινητές της διεθνούς των αγορών στο εσωτερικό των κρατών. Διότι το έθνος, η πολιτισμική συνοχή ττης κοινωνίας είναι η μόνη πηγή αντίστασης στην ηγεμονία τους. Ωστόσο για να προτάξει αντίσταση η κοινωνία ένας τρόπος υπάρχει. Να εγείρει το αίτημα της μεταβολής πολιτεύματος, να μεταβληθεί από εκλόγιμη μοναρχία σε αντιπροσώπευση και γιατί όχι δημοκρατία, ώστε να συναποφασίζει για τις τύχες του έθνους. Τα έθνη χάνονται όταν οι τύχες τους αφήνονται στη διακριτική ευχέρεια των μοναρχών τους. Σας συμβουλεύω για συντομία να δείτε το σχετικό άρθρο μου στο περιοδικό ΤΕΤΡΑΔΙΑ των εκδόσεων Στοχαστής.
Κύριε Κοντογιώργη, μέσα από τα πολλά κείμενά σας πού κατάφερα να συγκεντρώσω (το κείμενο στο οποίο με παραπέμπετε φαντάζομαι ότι είναι το
«Η Δημοκρατία ως ελευθερία) » αλλά και σε άλλα πού θα αναζητήσω, θα προσπαθήσω να βρω απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα πού έχω ακόμα για το θέμα του εθνικού κράτους και των πολυεθνικών συνασπισμών και ομολογώ ότι σ’ αυτό ακριβώς το θέμα δυσκολεύομαι ακόμα να παρακολουθήσω την σκέψη σας. Δεν θα σας απασχολήσω όμως άλλο θα μελετήσω τα κείμενά σας. Ευχαριστώ και πάλι και εύχομαι καλή δύναμη για τη συνέχεια του τόσο σημαντικού και μοναδικού σε ποιότητα έργου σας.
Για το εθνος ειδικοτερα δειτε τα βιβλια μου (1) περι εθνους και ελληνικης συνεχειας εκδ ιανος και (2) εθνος και εκσυγχρονιστικη νεοτερικοτητα, εναλλακτικες εκδοσεις. Θα σας λυσουν τις δυσκολιες
Δημοσίευση σχολίου