Λαοκράτη
Βάσση, Ανοιχτή Συζήτηση. ΙΟΚΑΣΤΗ/ΠΑΤΡΙΔΑ. Το Εμφύλιο και το Μετεμφύλιο άγος».Εκδόσεις
Gutenberg Αθήνα 2022
Παρέλαβα μόλις
και απολαμβάνω το νέο δοκίμιο του φίλου και σπουδαίου φιλόλογου και στοχαστή Λαοκράτη
Βάσση, Ανοιχτή Συζήτηση. ΙΟΚΑΣΤΗ/ΠΑΤΡΙΔΑ. Το Εμφύλιο και το Μετεμφύλιο άγος».
Εκδόσεις Gutenberg που
κοσμεί το εξώφυλλο με έργο του ο Γιάννης Ψυχοπαίδης.
Λιτή και απέριττη, μεστή σε νοηματοδοτήσεις
και αποδεικτική στην επιχειρηματολογία του, ξετυλίγεται η σκέψη του Λαοκράτη με
τη μέθοδο της πλατωνικής διαλεκτικής που μας έχει συνηθίσει. Πρωταγωνιστές οι συγκαιρινοί
μας Αντιγόνη, Αγέλαος, Νικήτας, Ορέστης, οι οποίοι καταγίνονται με την αποκωδικοποίηση
της ελληνικής κακοδαιμονίας, από την εμφύλια και τη μεταμφύλια τραγωδία μας, που
εξακολουθεί να ταλανίζει ως βαθύ εθνικό τραύμα, την ψυχή του τόπου μας.
Έχοντας τη
βεβαιότητα ότι «φωτίζοντας την εμφύλια αιτιότητα φωτίζουμε και τις βαθύτερες
ρίζες της συνολικής μας κακοδαιμονίας» θα επιχειρήσει να απαντήσει σε κρίσιμα
ερωτήματα, όπως πώς μεταπέσαμε από το μεγαλείο του έπους του 1940 και της εθνικής
αντίστασης στην άβυσσο του εμφυλίου, που οι οδυνηρές προεκτάσεις του κατέληξαν
στην προδοσία της Κύπρου. Ή πώς ξοδεύτηκαν με περισσή αφροσύνη οι «παχυλές»
δεκαετίες της Μεταπολίτευσης, για να οδηγηθούμε στη Χρεοκοπία του 2010 και στη μετανεοτερική
αποικιοποίηση της χώρας.
Ο συγγραφέας
ανήκει σε αυτούς που δεν αρκείται σε ανέξοδη κριτική που χαϊδεύει τα αυτιά του
αναγνώστη ή της εξουσίας. Με μεθοδικότητα και συνέπεια θα καταλήξει με παρρησία
ότι άλλο αντίδοτο θεραπείας και εξαγνισμού από το άγος που βαραίνει τον τόπο
πέραν του αξιακού αποστάγματος των αιώνων πολιτισμού του ελληνισμού δεν
υπάρχει. Η ενοποιός της ταυτοτικής μας υπόστασης πολιτιστική φιλοσοφία και η συνακόλουθή
της πολιτιστική στρατηγική, είναι το μεγάλο εθνικό ζητούμενό μας σε τούτο το
κρίσιμο για τον τόπο μας, για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, γύρισμα των καιρών μας.
Ο Λαοκράτης με την αγωνία αποτυπωμένη στη γραφίδα του θα διατυπώσει εν
κατακλείδι στην «Ανοιχτή Συζήτηση» δέκα «κοινές εν-νοήσεις», δίκην παρακαταθήκης
δηλαδή ως την αναγκαία εθνική συνθήκη, την πυξίδα σ’αυτό το μεγάλο ζητούμενο της
ανάταξης του ελληνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου