Πριν καλά
καλά εισέλθει η αρχαιολογική σκαπάνη στον περίβολο του μνημείου της Αμφίπολης,
μια κυρία που αμείβεται από την ελληνική κοινωνία για να προάγει την επιστήμη
της αρχαιολογίας, καινοτόμησε διορθώνοντας τον εαυτό της με τη διευκρίνιση ότι
όταν δήλωσε ότι το μνημείο είναι ρωμαϊκό
εννοούσε ότι είναι ελληνικό της ρωμαϊκής
εποχής. Εξηγούσε δηλαδή στον "αγράμματο Έλληνα, πλην ορθώς
ελληνίζοντα", αυτή η καθηγήτρια της αρχαιολογίας (!) ότι η απόδοση "εθνικής" ταυτότητας στο
μνημείο και η τοποθέτησή του σε μια συγκεκριμένη εποχή είναι ένα και το αυτό!..
Το δράμα της ιδεολογίζουσας επιστήμης είναι ότι δεν μπορεί να φυλάγεται από τον
κακό εαυτό της ούτε να αποκρύψει τον εθελόδουδο αυθορμητισμό της ή, άλλως πως,
το ολιγαρχικό υπόβαθρο της έχθρας της προς την κοινωνία των πολιτών. Το να
εχθρεύεται όμως κανείς την ιστορία της κοινωνίας επειδή έχει την υπόνοια ότι
μπορεί ακόμη και νεκρή να κινητοποιήσει την ταυτοτική της συλλογικότητα ενάντια
στους δυνάστες της, ομολογεί τουλάχιστον ανασφάλεια. Το να το πράττει εντούτοις
αυτό ο εντεταλμένος της επιστήμης αντί του πολιτικού αποτελεί ασέβεια αν όχι
ύβρη. Παρόλ'αυτά, η ενλόγω κυρία (συνακόλουθα προς την σύνολη καθεστωτική
διανόηση), θα ηδύνατο να μην εκτίθεται ομολογώντας έργω ότι η σχέση της με τη
γλώσσα ως γνωστικού εργαλείου (όχι μόνον
η ελληνική) είναι ανάλογη με το γνωστικό της αισθητήριο ή ότι προθύμως την
υποχειριάζει στις ιδεολογικές της προτεραιότητες.
Στο ζήτημα
αυτό, κατά σύμπτωση αναφερόμουν σε πρόσφατο άρθρο μου ("Το έθνος του κράτους και το έθνος της
κοινωνίας", Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 10 Αυγούστου 2014, και στο εδώ
ιστολόγιο), όπου προκαταλαμβάνω την απάντηση στη ιδεολογίζουσα επιστήμη…
Ιδού ένα απόσπασμα:
"….. Εντούτοις,
ο πιο αντιδραστικός, δηλαδή εχθρικός προς την κοινωνία εθνικισμός, στο μέτρο
που δεν αποκλείει απλώς την κοινωνία των πολιτών από την ελευθερία, αλλά και
την οδηγεί στην περιθωριοποίηση/εξαθλίωση, είναι ο «αναθεωρητικός» εθνικισμός
και, κυριολεκτικά, ο ολιγαρχικός εθνικισμός. Ο ένας [ο τυπικός εθνικισμός] επιχειρεί
την οικειοποίηση του έθνους της κοινωνίας, ο άλλος [ο "αναθεωρητικός"
εθνικισμός] εχθρεύεται την ταυτοτική/κοινωνική συλλογικότητα, υιοθετώντας
πολλές φορές, τον εθνικισμό του «άλλου»: είτε των γειτόνων είτε των αγορών ή
και των δύο μαζί.
Η ελληνική ιστοριογραφική «επιστήμη»
είναι παραδειγματική ως προς αυτό. Έχει επίσης το "προσόν" να είναι
στο βάθος και ιδεολογικά αλλοτριωμένη [δηλαδή βαθιά εθελόδουλη και μηρυκαστική].
Υπηρετεί τον εθνικισμό του ηγεμόνα, διατεινόμενη ότι κάνει επιστήμη. Αρκεί να
διαπιστώσουμε ότι, παντού, ιστορία και αρχαιολογία συμφωνούν να δώσουν την
εθνική ταυτότητα του ηγεμόνα σε ιστορικά τεκμήρια κατακτημένων. Το
πιο προκλητικά ενδιαφέρον παράδειγμα είναι οι αρχαιότητες της ρωμαϊκής εποχής.
Αδυνατούν, δηλαδή, να διακρίνουν οι «ειδήμονες» αυτοί τη διαφορά της διατύπωσης
«ρωμαϊκός» έναντι «ρωμαϊκής εποχής».
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων
μεταφέρθηκε επί ρωμαϊκού πλοίου (!). Η αγροτική έπαυλις που βρέθηκε πρόσφατα
κοντά στο Κιάτο, ανήκε σε ρωμαίο ευγενή! Μέσα στα μουσεία, όλα τα ευρήματα της
ρωμαϊκής εποχής βαφτίζονται «Ρωμαϊκά». Εάν τους επισημάνεις το
ανιστόρητο του γεγονότος, σου αντιτείνουν ότι το να πεις ελληνικά τα ευρήματα
της ρωμαιοκρατίας είναι εθνικιστικό! Το χειρότερο είναι ό,τι συμβαίνει με το
Βυζάντιο. Ο σκοταδισμός των ιδεολογικά υποτελών μεταφράζεται σε ιστορική
αλήθεια…".
3 σχόλια:
Θα έπρεπε να υπάρχει μία Ένωση επιστημόνων με επιτροπή δεοντολογίας η οποία θα μπορούσε να επιλαμβάνεται για περιπτώσεις που ένας επιστήμονας χρησιμοποιεί το κύρος που του προσδίδουν οι ακαδημαϊκοί του τίτλοι για να υποχειριάζει με λόγους ή με πράξεις το γνωστικό του αντικείμενο σε πολιτικές ή αντεθνικές σκοπιμότητες.
Λαμπρό παράδειγμα προς αποφυγήν η πληθώρα των μνημονιακών συνταγματολόγων που υπηρετούν τους ξένους επικυρίαρχους παραβιάζοντας το Σύνταγμα μέχρι και εκχωρώντας την Εθνική κυριαρχία.
Αν ο επιστήμονας δεν είναι μέλος της Ένωσης θα μπορούσε ενδεχομένως αυτή να τον καταγγείλει δημόσια.
Τουλάχιστον, η συμπαθής αρχαιολόγος έσπευσε να διορθώσει το αρχικό ατόπημά της που οφείλεται μάλλον σε "συνήθεια" αφού οι φοιτητές της δεν τη διορθώσουν όταν διδάσκει για "ρωμαϊκά" μνημεία στην Ελλάδα.
Δηλαδή μπορεί και να μήν υπήρξε δόλος στην συνηθισμένη πλέον από καθέδρας υποκατάσταση της εθνικής ταυτότητας ενός μνημείου με την ταυτότητα των δυνάμεων κατοχής στην περίοδο ανέγερσής του. Με τη δικαιολογία οτι αυτό "εννοούσε", επαναφέρε την ελληνικότητα του συνολικού οικοδομήματος σε σωστή συσχέτιση με την "εποχή" του. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Αντιθέτως, οι "κυβερνώντες" μας επικαλούνται συνεχώς τη "σωτηρία της πατρίδος, του έθνους, της χώρας κλπ" από δήθεν "χειρότερα δεινά" για να δικαιολογήσουν τα πιο εθνοκτόνα μέτρα που έχουν συμφωνήσει ήδη με τις κατοχικές δυνάμεις των Δανειστών.
Και δεν τολμούν καν να παραδεχθούν ότι διαφωνούν με τα καταστρεπτικά αυτά μέτρα, γιατί δεν ξέρουν πώς θα μπορούσαν να τα διορθώσουν ενώ ταυτόχρονα θα διατηρούν το έθνος σε καθεστώς δουλείας.
Προτιμούν λοιπόν να λένε πως τα μέτρα "πέτυχαν" το σκοπό τους φέρνοντας την πολυπόθητη Ανάπτυξη ένα χρόνο νωρίτερα!!!
Η Τρόικα όμως κατάλαβε εξαρχής το παιχνίδι. Γι'αυτό σφίγγει τη θηλειά και δίνει παράταση στο "θρίαμβο" με Τρίτο Μνημόνιο και νέο Δάνειο, ώστε η "επιτυχία" των μέτρων να είναι ολοκληρωτική.
Τουλάχιστον, η συμπαθής αρχαιολόγος έσπευσε να διορθώσει το αρχικό ατόπημά της που οφείλεται μάλλον σε "συνήθεια" αφού οι φοιτητές της δεν τη διορθώσουν όταν διδάσκει για "ρωμαϊκά" μνημεία στην Ελλάδα.
Δηλαδή μπορεί και να μήν υπήρξε δόλος στην συνηθισμένη πλέον από καθέδρας υποκατάσταση της εθνικής ταυτότητας ενός μνημείου με την ταυτότητα των δυνάμεων κατοχής στην περίοδο ανέγερσής του. Με τη δικαιολογία οτι αυτό "εννοούσε", επαναφέρε την ελληνικότητα του συνολικού οικοδομήματος σε σωστή συσχέτιση με την "εποχή" του. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Αντιθέτως, οι "κυβερνώντες" μας επικαλούνται συνεχώς τη "σωτηρία της πατρίδος, του έθνους, της χώρας κλπ" από δήθεν "χειρότερα δεινά" για να δικαιολογήσουν τα πιο εθνοκτόνα μέτρα που έχουν συμφωνήσει ήδη με τις κατοχικές δυνάμεις των Δανειστών.
Και δεν τολμούν καν να παραδεχθούν ότι διαφωνούν με τα καταστρεπτικά αυτά μέτρα, γιατί δεν ξέρουν πώς θα μπορούσαν να τα διορθώσουν ενώ ταυτόχρονα θα διατηρούν το έθνος σε καθεστώς δουλείας.
Προτιμούν λοιπόν να λένε πως τα μέτρα "πέτυχαν" το σκοπό τους φέρνοντας την πολυπόθητη Ανάπτυξη ένα χρόνο νωρίτερα!!!
Η Τρόικα όμως κατάλαβε εξαρχής το παιχνίδι. Γι'αυτό σφίγγει τη θηλειά και δίνει παράταση στο "θρίαμβο" με Τρίτο Μνημόνιο και νέο Δάνειο, ώστε η "επιτυχία" των μέτρων να είναι ολοκληρωτική.
Δημοσίευση σχολίου