Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Γ. Κοντογιώργης - Γιατί η ολιγαρχία είναι η θεμέλια αιτία των δεινών και της καταστροφής της χώρας - 31.5.2014

Γιώργος Κοντογιώργης

“Μεγίστην δ᾽ αἰτίαν ἡγητέον ἐν ἅπαντι πράγματι καὶ πρὸς ἐπιτυχίαν καὶ τοὐναντίον τὴν τῆς πολιτείας σύστασιν: ἐκ γὰρ ταύτης ᾗπερ ἐκ πηγῆς οὐ μόνον ἀναφέρεσθαι συμβαίνει πάσας τὰς ἐπινοίας καὶ τὰς ἐπιβολὰς τῶν ἔργων, ἀλλὰ καὶ συντέλειαν λαμβάνειν.”

Plb. 6.2.9

(Οφείλουμε να θεωρούμε το είδος της πολιτείας ως την θεμέλια αιτία των πάντων και ως την προϋπόθεση για την επιτυχία ή την αποτυχία [μιας χώρας]. Διότι από αυτήν, όπως από την πηγή, προέρχονται όχι μόνον όλες οι επινοήσεις/κατευθύνσεις και οι σχεδιασμοί των πολιτικών έργων, αλλά και η δυνατότητα της εμπραγμάτωσής τους.)

Συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Metropolis 95.5 και στον Κώστα Παπαζαφειρίου.

2 σχόλια:

Nikos είπε...

Καλό Μήνα, ευχαριστούμε για τις εύστοχες τοποθετήσεις Κύριε Καθηγητά μακάρι κάποιο κόμμα κάποια στιγμή να υλοποιήσει πολλές προτάσεις σας και να γίνει
πιο αντιπροσωπευτική η κοινοβουλευτική "Δημοκρατία" που έχουμε σήμερα.

Μια παρατήρηση για την Κούνεβα γιατί πιστεύω ότι είναι αδικία προς το πρόσωπο της.
"H Κωνσταντίνα Κούνεβα Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο πανεπιστήμιο Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος του Βέλικο Τάρνοβο"
Γνώμη μου είναι ότι έχει προσφέρει πολλά με πολύ μεγάλο κόστος.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B1_%CE%9A%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B5%CE%B2%CE%B1

George Contogeorgis είπε...

Το σχόλιό μου δεν είναι προσωπικό, για την κυρία Κούνεβα ή για κάποιον άλλον. Είπα ότι η ευδοκίμηση ενός εκάστου σε κάποιο πεδίο του επιστητού δεν τον νομιμοποιεί αυτοδικαίως να αναλάβει θέσεις πολιτικής ευθύνης, όπως θα γινόταν αυτονοήτως στη δημοκρατία, όπου η κοινωνική συλλογικότητα -η κοινωνία των πολιτών- ενσαρκώνει το πολιτικό σύστημα ή ακόμη και στο αντιπροσωπευτικό σύστημα. Στο μέτρο όμως που το πολιτικό σύστημα της εποχής μας είναι αυστηρά ολιγαρχικό, που ο πολιτικός έχει, επομένως, την πλήρη σε πρώτο και τελευταίο βαθμό ευθύνη για τις τύχες της κοινωνίας και αποφασίζει χωρίς αυτήν για αυτήν, δεν μπορεί κάποιος εκ μόνου του γεγονότος ότι είναι πολίτης να πολιτεύεται. Τούτο δεν θα ήταν εφικτό, υπό το πρίσμα του ορθώς πολιτεύεσθαι, ούτε με το επιχείρημα ότι στον τομέα του ευδοκίμησε: λχ ως ταβερνιάρης, ως επιστήμονας, ως υπάλληλος, ως επιχειρηματίας κλπ. Απαιτούνται πολλά άλλα προσόντα, που αφορούν στις γνώσεις που καλείται να έχει ένας πολιτικός για τις εσωτερικές και τις διεθνείς σχέσεις, για την φύση και τον σκοπό του πολιτικού συστήματος, για την οικονομία κλπ. Απαιτείται επίσης να συντρέχει η ειδική σχέση του υποψήφιου πολιτικού με το συλλογικό διακύβευμα, η οποία προσιδιάζει σε αυτό που αποκαλούμε "πολιτική προσωπικότητα". Όσο και αν δεν μας αρέσει αυτό, είναι μια αλήθεια που δεν γίνεται να διορθωθεί παρά μόνο με την αλλαγή της πολιτείας. Ειδικά στην χώρα μας το ζήτημα αυτό περιπλέκεται από το γεγονός ότι η πολιτική τάξη αναπαράγεται με πρόσημο την νομή, θα έλεγα την λεηλασία του κοινωνικού αγαθού, και γι'αυτό άλλωστε δεν έχει μεριμνήσει να θωρακίσει το κράτος με την κατάλληλη υποστηρικτική της πολιτικής υποδομή ούτε και επιθυμεί να συγκεντρώσει γύρω της ικανές/κατάλληλες προσωπικότητες οι οποίες θα αντιστάθμιζαν τις ελλείψεις της. Προφανώς διότι το πολιτικό σύστημα δεν παράγει τις θεσμικές προϋποθέσεις για την αναγκαστική σύνδεση του πολιτεύεσθαι με το κοινό συμφέρον. Είναι εμφανές αυτό στην περίπτωση της κατάφορης παραβίασης του ίδιου του ολιγαρχικού Συντάγματος της χώρας από το πολιτικό προσωπικό της κομματοκρατίας. Εάν όντως θα ήθελε να εφαρμόσει τις πρόνοιες για το εκλέγεσθαι των πολιτών δεν θα οικειοποιούνταν το δικαίωμα αυτό, ώστε να αποφασίζει αυτό ποίος τελικά θα λειτουργήσει ως πολιτικός ούτε θα φαλκίδευε κατάφορα το "εκλογικό" αποτέλεσμα.