Παρέμβαση του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου
Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη, στις 18.5.2014, στην εκπομπή
"Καλημέρα ΣΚΑΪ" και στον δημοσιογράφο Γιώργο Αυτιά.
Θαυμάζω την υπομονή του Καθηγητή να συνδιαλέγεται με πολιτικά σκουπίδια. Σίγουρα το κάνει ώστε να ακουστεί η φωνή της Δημοκρατίας και να περάσουν κάποιες αχτίδες Δημοκρατίας
Θαυμάζω την υπομονή του Καθηγητή να συνδιαλέγεται με πολιτικά σκουπίδια. Σίγουρα το κάνει ώστε να ακουστεί η φωνή της Δημοκρατίας και να περάσουν κάποιες αχτίδες Δημοκρατίας
Οι αληθινά σοφοί από την εποχή του Σωκράτη χαρακτηρίζονται από ηρεμια υπομονή και συγκατάβαση Είναι μονοδρομος ο διάλογος με τους αδικους που διεκδικούν τον τιτλο του δικαίου στο όνομα του προσωπικού οφέλους,επειδή δεν επιχειρηματολογεις για να πείσεις αυτούς ν αλλάξουν αλλά να βοηθήσεις το λαό να σωθεί από τα νύχια τους αφου τον βοηθήσεις να δει.Αυτο κανει κι ο κός καθηγητής Μιλά με τα σπουπιδια για να μας βοηθησει να τα εντοπισουμε και να τ αποβαλουμε απο το σώμα της Κοινωνιας
Από την έρημο των προσωπείων, στην κοινωνία των προσώπων στο "ίνα ώσιν έν" Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε. 29 Μαίου σήμερα. Το στασίδι σου για μία ακόμη χρονιά κενό. Η Λειτουργία-Δοξολογία και το Μνημόσυνο των υπερασπιστών της Πόλης έγινε χωρίς την φυσική σου παρουσία. Για μία ακόμη φορά ήσουν στην κατάσταση των "....δι' ευλόγους αιτίας απολειφθέντων....".(;) Το ξέρω καλά. Έπρεπε να είσαι παρών στον πρωινό καφέ. Οι Μάρτυρες, το νέφος των Μαρτύρων και Ομολογητών της Ελληνικότητας και της Ελληνοορθοδόξου Πίστης μας δεν έχει ανάγκη των δικών μας προσευχών. Εμείς έχουμε ανάγκη της δικής τους παρουσίας στην ζωή μας, στην Ελληνική πορεία μας. Οταν ο Βορειοηπειρώτης Λέκκας, αν ενθυμούμαι καλά, πέρασε στην Ελλάδα κολυμπώντας, δραπετεύοντας από τον ..παράδεισο, τον χλεύαζες με το αριστερό σου προσωπείο και υμνούσες τον Χότζα, τον καπηλευόσουν με το δεξιό σου προσωπείο για να καλύψεις με τον αντικομμουνισμό σου την εξουσιαστική φιλαρχία σου, και αδιαφορούσες με το μεσαίο προσωπείο σου αλληθωρίζοντας δεξιά και αριστερά. Όταν μετά τον Χότζα, η Μαρία, η βορειοηπειρώτισσα δασκάλα, μας μιλούσε για τον αιμοσταγή Χότζα, τα βάσανα που πέρασαν και πως δεν φοβήθηκαν την φτώχεια και την ανέχεια, τα βασανιστήρια, τις διώξεις, τις δολοφονίες, γιατί οι γιαγιάδες είχαν τα καντηλάκια κρυφά αναμμένα και τις Εικόνες της Πίστης μας καλοφυλαγμένες, για να είναι το φυλακτό τους. " Έτσι σώσαμε την ψυχή μας και μείναμε Ελληνες " έλεγε. Σήμερα ο κίνδυνος είναι να χάσουμε την ψυχή μας. Σήμερα με την, για μία ακόμη φορά, απουσία σου, συνεργείς να ξεχάσουμε τις Αλησμόνητες Πατρίδες, τις ρίζες μας, τα φυλακτά μας. Όμως: "ουκ εάλω, καν εάλω, η Πόλις". Το "Το δε την Πόλιν σοι δούναι ουκ εμόν εστίν ουδ' άλλου των κατοικούντων εν αυτή. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών." προστάζει σε όλους μας. Πάντες να μετα-νοήσουμε και από την έρημο των προσωπείων να μετουσιωθούμε σε κοινωνία προσώπων βιωματική του "ίνα ώσιν έν". Μία "κοινή-καινή" Λειτουργία, το "κοινό-καινό" Δισκοπότηρο είναι "το κοινό-καινό" ξαναξεκίνημά μας. Και οι Μάρτυρες-Ομολογητές από τους υπερασπιστές της Πόλης μέχρι την Μικρασιατική καταστροφή θα ενωθούν μαζί μας καθώς και με τους αγέννητους και ως "ΕΝΑ" θα ξαναείμαστε το φως του κόσμου. Αυτά σου τα γράφω από αγάπη και με αγάπη και για σένα και για τους νεκρούς μας και για τους αγέννητους μας. Το κερί σου για την 29 Μαίου το άναψα με τα χέρια μου. Πάταξον μεν , άκουσον δέ. (επιστολή 29/5/2012 προς τους προέδρους των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Στο "ίνα ώσιν έν" θα φτάσουμε δια της Ελληνικής Κοινότητας και της ομότιμης διακοινοτικής διακυβέρνησης.Αυτός είναι ο Ελληνικός δρόμος.Ο ευρωπαικός δρόμος έχει Αυτιά και "παράθυρα".Δεν λέμε σκουπίδια γιατί τα σκουπίδια είναι πλούτος!)
6 σχόλια:
Θαυμάζω την υπομονή του Καθηγητή να συνδιαλέγεται με πολιτικά σκουπίδια. Σίγουρα το κάνει ώστε να ακουστεί η φωνή της Δημοκρατίας και να περάσουν κάποιες αχτίδες Δημοκρατίας
Θαυμάζω την υπομονή του Καθηγητή να συνδιαλέγεται με πολιτικά σκουπίδια. Σίγουρα το κάνει ώστε να ακουστεί η φωνή της Δημοκρατίας και να περάσουν κάποιες αχτίδες Δημοκρατίας
Οι αληθινά σοφοί από την εποχή του Σωκράτη χαρακτηρίζονται από ηρεμια υπομονή και συγκατάβαση Είναι μονοδρομος ο διάλογος με τους αδικους που διεκδικούν τον τιτλο του δικαίου στο όνομα του προσωπικού οφέλους,επειδή δεν επιχειρηματολογεις για να πείσεις αυτούς ν αλλάξουν αλλά να βοηθήσεις το λαό να σωθεί από τα νύχια τους αφου τον βοηθήσεις να δει.Αυτο κανει κι ο κός καθηγητής Μιλά με τα σπουπιδια για να μας βοηθησει να τα εντοπισουμε και να τ αποβαλουμε απο το σώμα της Κοινωνιας
Από την έρημο των προσωπείων, στην κοινωνία των προσώπων στο "ίνα ώσιν έν"
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε.
29 Μαίου σήμερα.
Το στασίδι σου για μία ακόμη χρονιά κενό.
Η Λειτουργία-Δοξολογία και το Μνημόσυνο των υπερασπιστών της Πόλης έγινε χωρίς την φυσική σου παρουσία.
Για μία ακόμη φορά ήσουν στην κατάσταση των "....δι' ευλόγους αιτίας απολειφθέντων....".(;)
Το ξέρω καλά. Έπρεπε να είσαι παρών στον πρωινό καφέ.
Οι Μάρτυρες, το νέφος των Μαρτύρων και Ομολογητών της Ελληνικότητας και της Ελληνοορθοδόξου Πίστης μας δεν έχει ανάγκη των δικών μας προσευχών.
Εμείς έχουμε ανάγκη της δικής τους παρουσίας στην ζωή μας, στην Ελληνική πορεία μας.
Οταν ο Βορειοηπειρώτης Λέκκας, αν ενθυμούμαι καλά, πέρασε στην Ελλάδα κολυμπώντας, δραπετεύοντας από τον ..παράδεισο, τον χλεύαζες με το αριστερό σου προσωπείο και υμνούσες τον Χότζα, τον καπηλευόσουν με το δεξιό σου προσωπείο για να καλύψεις με τον αντικομμουνισμό σου την εξουσιαστική φιλαρχία σου, και αδιαφορούσες με το μεσαίο προσωπείο σου αλληθωρίζοντας δεξιά και αριστερά.
Όταν μετά τον Χότζα, η Μαρία, η βορειοηπειρώτισσα δασκάλα, μας μιλούσε για τον αιμοσταγή Χότζα, τα βάσανα που πέρασαν και πως δεν φοβήθηκαν την φτώχεια και την ανέχεια, τα βασανιστήρια, τις διώξεις, τις δολοφονίες, γιατί οι γιαγιάδες είχαν τα καντηλάκια κρυφά αναμμένα και τις Εικόνες της Πίστης μας καλοφυλαγμένες, για να είναι το φυλακτό τους. " Έτσι σώσαμε την ψυχή μας και μείναμε Ελληνες " έλεγε.
Σήμερα ο κίνδυνος είναι να χάσουμε την ψυχή μας.
Σήμερα με την, για μία ακόμη φορά, απουσία σου, συνεργείς να ξεχάσουμε τις Αλησμόνητες Πατρίδες, τις ρίζες μας, τα φυλακτά μας.
Όμως: "ουκ εάλω, καν εάλω, η Πόλις".
Το "Το δε την Πόλιν σοι δούναι ουκ εμόν εστίν ουδ' άλλου των κατοικούντων εν αυτή. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών." προστάζει σε όλους μας. Πάντες να μετα-νοήσουμε και από την έρημο των προσωπείων να μετουσιωθούμε σε κοινωνία προσώπων βιωματική του "ίνα ώσιν έν".
Μία "κοινή-καινή" Λειτουργία, το "κοινό-καινό" Δισκοπότηρο είναι "το κοινό-καινό" ξαναξεκίνημά μας.
Και οι Μάρτυρες-Ομολογητές από τους υπερασπιστές της Πόλης μέχρι την Μικρασιατική καταστροφή θα ενωθούν μαζί μας καθώς και με τους αγέννητους και ως "ΕΝΑ" θα ξαναείμαστε το φως του κόσμου.
Αυτά σου τα γράφω από αγάπη και με αγάπη και για σένα και για τους νεκρούς μας και για τους αγέννητους μας.
Το κερί σου για την 29 Μαίου το άναψα με τα χέρια μου.
Πάταξον μεν , άκουσον δέ.
(επιστολή 29/5/2012 προς τους προέδρους των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Στο "ίνα ώσιν έν" θα φτάσουμε δια της Ελληνικής Κοινότητας και της ομότιμης διακοινοτικής διακυβέρνησης.Αυτός είναι ο Ελληνικός δρόμος.Ο ευρωπαικός δρόμος έχει Αυτιά και "παράθυρα".Δεν λέμε σκουπίδια γιατί τα σκουπίδια είναι πλούτος!)
ΦΕΚ 240 ,12-12-2012 Ο Ελληνισμός δεν έχει ούτε χώρα ούτε χωρο πια
Μας γενοκτονουν με το αναισθητικό του Αυτια
ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ.
Δημοσίευση σχολίου