Ανοιχτή επιστολή προς τους συμπολίτες μας

          Αισθανόμαστε ότι έχουμε χρέος ως πολίτες αυτής της χώρας, να απευθυνθούμε στους συμπολίτες μας, να τους διατυπώσουμε τη γνώμη μας και να τους καλέσουμε να συνειδητοποιήσουν ότι το ελληνικό πρόβλημα έχει ως πρωτογενή αιτία το ιδιοτελές όσο και δυναστικό κράτος, που εγκατέστησε το κομματικό σύστημα στη χώρα από τη δεκαετία του 1980. Ότι δηλαδή η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει την άρση των πυλώνων  που οδήγησαν στην καταστροφή: Οι οποίοι είναι: η κομματική ιδιοποίηση του πολιτικού συστήματος, το δυναστικό και εκφαυλισμένο κράτος και η νομοθεσία που θεσμοθετεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Να αντιληφθούν, επομένως, ότι η λύση δεν βρίσκεται στην εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, αφού η πολιτική τάξη εξάντλησε τα όριά της: ούτε θέλει ούτε μπορεί να αλλάξει και μάλιστα να υπερβεί τον εαυτό της.

          Δύο χρόνια από τη στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έριξε τη χώρα στο λάκκο των λεόντων, η πολιτική τάξη δεν έπραξε το παραμικρό όχι μόνο για να άρει τα αίτια της κρίσης, που στο σύνολό της δημιούργησε, αλλά και για να δείξει την παραμικρή διάθεση μεταμέλειας και αλλαγής πορείας. Διαγκωνίζεται πάνω στα συντρίμμια της χώρας για να υφαρπάσει τη λαϊκή νομιμοποίηση με ψευδή διλήμματα του τύπου "μνημόνιο ή χρεωκοπία", "ευρώ ή δραχμή", "σταθερότητα ή ακυβερνησία", ενώ είναι απολύτως βέβαιο ότι η χώρα δεν θα αποφύγει ούτε τη χρεωκοπία ούτε ίσως την επάνοδο στη δραχμή, εάν δεν αρθούν τα αίτια της κρίσης.

          Η Ελλάδα της δημιουργίας και του πολιτισμού είναι όμηρος των ολιγαρχικών συμμοριών που ύφανε η πολιτική τάξη στο σύνολο του κράτους, οι οποίες τη λυμαίνονται και τη σπιλώνουν. Συνένοχες στον κατήφορο αυτό, είναι τόσο οι "μνημονιακές" δυνάμεις, που έριξαν τη χώρα βορά στη διεθνή των αγορών, όσο και οι "αντι-μνημονιακές" δυνάμεις, το σύνολο σχεδόν της πολιτικής τάξης.

          Η ελληνική κοινωνία παρίσταται μάρτυρας μιας άγονης αντιπαράθεσης των πολιτικών δυνάμεων, που επικεντρώνεται στο σύμπτωμα -στα υπέρ ή κατά του μνημονίου-, προκειμένου να αντιπαρέλθουν το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή την άρνησή τους να εναρμονισθούν με το συμφέρον της κοινωνίας και της χώρας.       Υπεραμύνονται με πάθος τα προκλητικά τους προνόμια, τις ευφάνταστες ασυλίες τους, το "δικαίωμά" τους να μην υπάγονται στη δικαιοσύνη, να διαπλέκονται με σκοπό τη διαφθορά, να μην αγγίζουν τη δημόσια διοίκηση και τη δικαιοσύνη για να την χρησιμοποιούν προς όφελος των ιδίων και της "πολιτικής τους πελατείας", με την κάλυψη του ίδιου του Συντάγματος. Η κοινωνία των πολιτών έχει αναδειχθεί στον πρωταρχικό και μείζονα εχθρό του συνόλου της πολιτικής τάξης.

          Έχοντας επίγνωση της εμμονής αυτής της πολιτικής τάξης να μην αγγίξει, μέχρι σήμερα, το απεχθές της σύστημα, η ελληνική κοινωνία δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αναζητήσει τρόπους ώστε πολιτικοί και κράτος να αισθάνονται καθημερινά την ανάσα της. Να πιστέψει ότι η αλλαγή του μίγματος της ακολουθούμενης πολιτικής, θα διέλθει, σε πρώτη φάση, μόνο από τον εξαναγκασμό της πολιτικής τάξης να εναρμονισθεί με το κοινό συμφέρον, δηλαδή με την κατάλυση του λεηλατικού της καθεστώτος. Και στη συνέχεια, με την ανάκτηση μέρους, τουλάχιστον, της πολιτικής της κυριαρχίας, με την θεσμική συνεκτίμηση της βούλησής της στο πολιτικό σύστημα, με την καθιέρωση του "ελέγχειν" και του "ευθύνειν" του πολιτικού προσωπικού, για τα πεπραγμένα του. Να αντιληφθεί, τελικά, ότι η παντοδυναμία της κομματοκρατίας και των αγορών συναρτάται άμεσα από τον δικό της αποκλεισμό από το πολιτικό σύστημα. Σε τελική ανάλυση, η κοινωνία είναι ο λόγος ύπαρξης και της πολιτικής τάξης και των αγορών.

          Οι εκλογές, παρόλον ότι γίνονται με σημαδεμένα χαρτιά και με προκλητικά αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις, δίνουν τη μοναδική δυνατότητα στην κοινωνία των πολιτών να εξαφανίσει τους πολιτικούς πρωταίτιους της καταστροφής, να εξαναγκάσει την πολιτική τάξη, θέτοντάς την σε κατ'οίκον περιορισμό, να αλλάξει άρδην ή, εάν όπως όλα δείχνουν, επιλέξει την αντίσταση, να την οδηγήσει στην κατάρρευση, προκειμένου, πριν να είναι αργά, να έρθουν στο προσκήνιο δυνάμεις που θα οδηγήσουν στην υπέρβαση του δυναστικού καθεστώτος.

          Είναι προφανές πια ότι η πολιτική τάξη αποτελεί την μείζονα απειλή. Η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και στο ευρώ, η αποτροπή της περαιτέρω εξαθλίωσης και της ταπείνωσης της κοινωνίας, η ίδια η ύπαρξη της χώρας, διέρχονται αποκλειστικά από την υπέρβαση του συστήματος που θεσμοθετεί την κομματοκρατία και το δυναστικό κράτος.

          Η χώρα έχει επείγουσα ανάγκη από ένα μνημόνιο εναντίον του κράτους και όχι εναντίον της κοινωνίας. Διότι εάν αυτό δεν συμβεί, ακόμη και αν η ελληνική κοινωνία προσφέρει δωρεάν την εργασία της ή τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ουδείς θα αποδεχθεί να επενδύσει στο μέτρο που θα γνωρίζει ότι τον αναμένουν τα πιράνχας της γραφειοκρατικής ιδιοποίησης, της διαπλοκής και της διαφθοράς να τον κατασπαράξουν.  Εκτός και αν η Ελλάδα μεταβληθεί σε "μη χώρα", σε ομοίωμα κράτους, χρήσιμο ως προνομιακή χωματερή της διεθνούς των αγορών, για τις ενδο-ευρωπαϊκές ηγεμονικές διεργασίες και ως "χώρος" πρόσφορος στα διεθνή παίγνια.

          Η ελληνική κοινωνία οφείλει να γνωρίζει ότι, στο πλαίσιο αυτό, θα έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μια νέα προσφυγιά και στην οριστική της εξαθλίωση και υποτέλεια.

Αθήνα, 27/4/2012

Οι υπογράφοντες

Σταύρος Ξαρχάκος, Γιώργος Κοντογιώργης,

Συνθέτης                  Καθηγητής

               

Γ.Κοντογιώργης, Πρόταση για την υπέρβαση της κρίσης

Δημοσιεύτηκε στις 26 Απρ 2012 από LoMak62

Παρέμβαση του Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης και πρώην πρύτανη του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη στην εκπομπή "Πρωινό ΑΝΤ1", στις 26.4.2012.

Γ. Κοντογιώργης - Τι κρίνεται στις εκλογές - 14.4.2012

Πηγή LoMak

Στο πλαίσιο της εκπομπής "Καλημέρα ΣΚΑΪ", στις 14.4.2012, ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης μίλησε για το ελληνικό πρόβλημα και για το διακύβευμα των εκλογών.

Entretien avec Mr G.Contogeorgis Avril 2009 /// Projet -DEEP'IN ATHENZ-

Cet entretien à comme toile de fond les soulèvements populaires ayant eu cours dans la capitale Grecque en Décembre 2008. En Avril 2009 je décide d' y retourner; c' était l' occasion d' aller chercher des réponses aux mystères que ce pays et sa population avaient provoqué en mon fort intérieur deux ans auparavant. Cette vaste gronde d'un mois faisait suite à la mort du jeune Alexis Grigoropoulos tué par balles lors d 'un contrôle de police dans le quartier "autonome" d'Exarchia (plein centre d'Athènes), durant la soirée du 6 Décembre 2008.

Entre autres relevés ( photos, dessins, vidéos... ), j' ai pû rencontré Mr George Contogeorgis, universitaire, politologue et homme politique grec.

" [...] Son principal centre d'intérêt est la notion de citoyenneté. Dans ses réflexions, il cherche à replacer le citoyen au cœur de la Cité, à la place occupée par l'État, par l'utilisation de la théorie cosmosystémique en sciences sociales. [...] " cf. art. wikipédia : fr.wikipedia.org/wiki/Georges_Contogeorgis.

Le cadre du questionnement que j' ai soumis à Mr Contogeorgis était le suivant: Quels ont été les enjeux de sa génération face à la mienne? Je lui ai demandé par le biais de ce soulèvement de comparer les moeurs de la société Grecque par rapport à la société Française dans la manière de vivre la Démocratie et la Politique.

...

Y. Martinot alias GULIVER

Entretien avec Mr G.Contogeorgis Avril 2009 /// Projet -DEEP'IN ATHENZ-

Γ. Κοντογιώργης - Η φύση της πολιτικής Ευρώπης - 29.3.2012

Πηγή LoMak

Διάλεξη του Καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη με θέμα: «Η Φύση της Πολιτικής Ευρώπης», που έγινε στις 29 Μαρτίου 2012 στα πλαίσια συνεδρίου που διοργάνωσε στο Ίδρυμα Ευγενίδου το Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς με τη συνδρομή της Βουλής των Ελλήνων με θέμα: «60 χρόνια Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση - 30 χρόνια η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Γ.Κοντογιώργης, Το ψευδές δίλημμα των εκλογών

Πηγή LoMak

Ο Γιώργος Κοντογιώργης απαντά στα ερωτήματα της εκπομπής Επί του Πιεστηρίου του Kontra Channel, της 4.4.2012, για το διακύβευμα της κοινωνικής αλληλεγγύης, για τις αντιδραστικές δυσμορφίες του πολιτικού συστήματος και το ψευδές δίλημμα των εκλογών. Οι εκλογές δεν θα δώσουν στην κομματοκρατία λαϊκή νομιμοποίηση. Αντιθέτως, θα απονομιμοποιήσουν ακόμη περισσότερο τα σαθρά θεμέλια του πολιτικού συστήματος. Η χώρα χρειάζεται ένα μνημόνιο εναντίον του δυναστικού κράτους και όχι κατά της κοινωνίας και οικονομίας. 

Γιώργος Κοντογιώργης: Ο Eλληνισμός και ο κόσμος σήμερα, Συνέντευξη στο Culturenow, Τετάρτη, 28 Μαρτίου 2012

Ο  Γιώργος Κοντογιώργης, μιλά στο Culturenow, με αφορμή την πρόσφατη σειρά διαλέξεων που έδωσε στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη, με θέμα:

Ο Eλληνισμός και ο κόσμος σήμερα. Μία απάντηση στην κρίση;, όπου ανέλυσε υπο το πρίσμα της κοσμοσυστημικής γνωσιολογίας την εποχή μας και την προοπτική της εξέλιξης, ενώ συγχρόνως αποκάθαρε το περιεχόμενο σημαινουσών εννοιών όπως η δημοκρατία, η αντιπροσώπευση, η ελευθερία και τα δικαιώματα, η πολιτική, η εργασία, το παγκόσμιο σύστημα, η παγκοσμιοποίηση, η οικονομική αγορά, η εξελικτική τυπολογία του κοινωνικού φαινομένου κ.α. Αναφέρεται επίσης στο καινούργιο του βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε, Κομματοκρατία και δυναστικό κράτος, από τις εκδόσεις Πατάκη.

Μια ερμηνεία του ελληνικού αδιεξόδου. Το ιστορικό βάθος της κρίσης

 Αναρτήθηκε από LoMak

 

Συνέντευξη του Γιώργου Κοντογιώργη, με αφορμή το νέο βιβλίο του «Κομματοκρατία και δυναστικό κράτος», εκδόσεις Πατάκη, 2012, στην εκπομπή Θανάσης Λάλας του Ρ/Σ Flash 96, στις 4.4.12.

Ο Γ. Κοντογιώργης στο Πρωινό του Αντέννα, 4.4.2012

Πηγή LoMak

"Ψηφίζουν νόμους γα να αποποιηθούν τις ευθύνες τους. Η φοροδιαφυγή ως σκόπιμη πράξη. Αντί να αυτοκτονούν οι φορείς της καταστροφής, αυτοκτονούν τα θύματά τους"

Κομματοκρατία και δυναστικό κράτος

Γ. Κοντογιώργης - Το έθνος ως ελευθερία - 16.2.2012

Πηγή LoMak

Γ. Κοντογιώργης - «Έθνος και Ιστορία» - 16.2.2012

Απόσπασμα με τις τοποθετήσεις του καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Γιώργου Κοντογιώργη, από τη δημόσια συζήτηση που διοργάνωσε το περιοδικό Νέα Ευθύνη στο βιβλιοπωλείο Ιανός στις 16.2.12, με αφορμή το αφιέρωμά του στο θέμα «Έθνος και Ιστορία».

[Ολόκληρη η συζήτηση έχει αναρτηθεί στο Αντίφωνο] More

Ολιγαρχικές συμμορίες. Tου Γιώργου Κοντογιώργη 06:03, 26 Μαρ 2012 | www.tvxs.gr/node/89107

Ολιγαρχικές συμμορίες. Tου Γιώργου Κοντογιώργη

06:03, 26 Μαρ 2012 | www.tvxs.gr/node/89107 

 

Επαναστατήσαμε, για να απελευθερωθούμε από τους Οθωμανούς, και υποβληθήκαμε σε ένα κράτος εσωτερικής κατοχής που το ενορχηστρώνουν οι ολιγαρχικές συμμορίες». Ο Γιώργος Κοντογιώργης, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Πρώην πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του «Κομματοκρατία και Δυναστικό Κράτος».

Το βιβλίο σας, κυκλοφόρησε πριν μία εβδομάδα από τις εκδόσεις Πατάκη και βρίσκεται στην τρίτη του έκδοση. Θα μας πείτε περισσότερα για το περιεχόμενό του;

Ο τίτλος δείχνει ακριβώς τι διαπραγματεύομαι σε αυτό το βιβλίο και υπό ποιό πρίσμα. Η έννοια της κομματοκρατίας ορίζει το μετασχηματισμό του Ελληνικού πολιτικού συστήματος  -που μολονότι είναι όπως κάθε άλλο Ευρωπαϊκό, ως προς τον τύπο- σε μία άλλη πραγματικότητα, την οποία δεσπόζει το κόμμα και προφανώς δεν έχει καμιά αντιστοιχία με το συλλογικό υποκείμενο που λέγεται Ελληνική κοινωνία.
Επειδή λοιπόν, το πολιτικό σύστημα έχει κατακτηθεί από το κομματικό σύστημα, το οποίο έχει τοποθετηθεί στη θέση του πολιτικού συστήματος, το κόμμα αντί να λειτουργεί ως διαμεσολαβητής της κοινωνίας και αυτού, μετέβαλε το κράτος από θεσμό στην υπηρεσία της κοινωνίας και του έθνους, σε δυνάστης επί της κοινωνίας. Με δύο λόγια, το κομματικό κατεστημένο χρησιμοποιεί το κράτος για να ιδιοποιείται το δημόσιο αγαθό, όπως και οι πέριξ αυτού ομάδες συμφερόντων που υφαίνει και, κυριολεκτικά, για να λεηλατείται η κοινωνία.
Στο πλαίσιο αυτό, οι δημόσιες πολιτικές, ενώ θα έπρεπε να αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση του κοινωνικού συμφέροντος, μεταβάλλονται σε προσωπικές πολιτικές. Δηλαδή, είτε πολιτικές εξυπηρέτησης των μελών του "κομματικού σωλήνα", είτε των ομάδων που υφαίνουν τα συμφέροντά τους γύρω από την εξουσία και το κράτος, είτε επιμέρους ομάδων της κοινωνίας, για να τις προσκυρώσουν στο άρμα τους.
Συγχρόνως, οι πολιτικές δυνάμεις για να αποκτούν νομιμοποίηση, στοχεύουν και καταφέρνουν την διάλυση του κοινωνικού ιστού της κοινωνίας, διαχειριζόμενες την πολιτική εξουσία με όρους ατομικότητας. Δηλαδή, απευθύνονται στα μέλη ή στις ομάδες της κοινωνίας χωριστά, και όχι στην κοινωνική συλλογικότητα.
Προσπαθώ λοιπόν, να δώσω την ερμηνεία του ελληνικού αυτού φαινομένου. Να εξηγήσω, γιατί στην Ελλάδα και όχι αλλού στην Ευρώπη, μεταλλάχθηκε σε πελατειακό σύστημα με όχημα την κομματοκρατία. Οι νεοτερικοί στοχαστές θεωρούν ότι το πελατειακό σύστημα αποτελεί παρέκκλιση από τον κανόνα, δηλαδή από τις κοινωνικές και πολιτικές σχέσεις, που θα έπρεπε να βασίζονται στην ταξική πάλη, όπως λέγεται.
Εδώ λοιπόν, συμβαίνει το αντίθετο. Δηλαδή, το πελατειακό σύστημα δεν είναι η εξαίρεση στην πολιτική συμπεριφορά, αλλά ο κανόνας, το σύστημα το ίδιο. Χαρακτηρίζει τον τρόπο που συγκροτείται η σχέση μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής.
Η πολιτική δεν συναντιέται με την κοινωνία ως ολότητα, αλλά με επιμέρους ομάδες ή και άτομα με σκοπό αμοιβαίες εξυπηρετήσεις, εις βάρος του συνόλου.