Σελίδες

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Ο Γ.Κοντογιώργης στον Αντένα, 31.12.2012.Το άρθρο 86, το ανεξέλεγκτο των πολιτικών, η περίπτωση Γ.Παπακωνσταντίνου


πηγή LoMak


Ο Γ.Κοντογιώργης διαπιστώνει ότι η πολιτική τάξη της χώρας έχει "ενδυθεί" με προκλητικές ασυλίες, που ανάγονται στην εποχή της απολυταρχίας και την τοποθετούν συνολικά υπεράνω του νόμου και πέραν κάθε ελέγχου της κοινωνίας των πολιτών. Η πολιτική τάξη ισχυρίζεται όμως ότι το πολιτικό της σύστημα είναι αντιπροσωπευτικό και, συγχρόνως, δημοκρατικό (sic). Ταυτίζει ουσιαστικά, όπως άλλωστε το δηλώνει ρητώς, τη δημοκρατία με τα κόμματα, τα οποία με τη σειρά τους τα μεταστεγάζει καταχρηστικά στη θέση του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Ο Γ.Κοντογιώργης επισημαίνει ότι πρέπει να ανασταλεί αμέσως το άρθρο 86 του Συντάγματος, καθώς αλλοιώνει κατάφορα τη θεμέλια λογική -όχι της αντιπροσώπευσης/δημοκρατίας, που ούτως ή άλλως δεν υπάρχει, αλλά- του εν ισχύει πολιτεύματος και, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της καταστροφής, που οδήγησε η πολιτική τάξη τη χώρα. 
Η αναστολή αυτή, είναι επειγόντως αναγκαία, προκειμένου να επανέλθουν όλα τα παρελθόντα και τα εν εξελίξει σκάνδαλα στη δικαιοσύνη, και να ικανοποιηθεί το κοινό αίσθημα. Είναι επίσης αναγκαία ώστε εφεξής η πολιτική τάξη να υπάγεται στη δικαιοσύνη, δυνάμει της αρχής του "ελέγχειν" και του "ευθύνειν", όπως κάθε άλλος πολίτης, αντί να επικαλείται το δήθεν άλλοθι της λεγόμενης "πολιτικής ευθύνης". 
Η αναστολή του άρθρου 86 του Συντάγματος αιτιολογείται από τις έκτακτες συνθήκες που διανύει η χώρα, από την εμμονή της πολιτικής τάξης στη λεηλατική πολιτική του παρελθόντος και στη διατήρηση αλώβητων των προνομίων της ιδίας και των συγκατανευσιφάγων "φίλων" της. Άλλωστε, στο πνεύμα αυτό, η αναστολή θα λειτουργήσει ανασχετικά στον εθισμό της να παραβιάζει η ίδια συστηματικά όλα τα άρθρα του Συντάγματος, που αφορούν στο πολίτευμα. 
Η αναστολή του άρθρου 86 μπορεί να γίνει κατ'αναλογίαν προς την προβλεπόμενη αναστολή των άρθρων εκείνων του Συντάγματος που προνοούν για τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών. Δεν νοείται αναστολή των ελευθεριών των φυσικών φορέων της "λαϊκής κυριαρχίας", όπως αποκαλεί τους πολίτες η ολιγαρχική κομματοκρατία, και όχι ενός άρθρου, που θεμελιώνει την αυθαίρετη και κατά συρροήν ένοχη για την καταστροφή της χώρας πολιτικής τάξης.
Οίκοθεν νοείται ότι η Βουλή οφείλει να παραιτηθεί αμέσως από τη δικαστική (εισαγγελική και ανακριτική) της αρμοδιότητα, παραπέμποντας αυθωρί τις έκνομες υποθέσεις, που αφορούν στο πολιτικό προσωπικό, στη δικαιοσύνη. Σε κάθε περίπτωση, το πολιτικό προσωπικό είναι απολύτως εκτεθειμένο ενόσω επιμένει να μην ανακαλεί όλες τις αποφάσεις της Βουλής, με τις οποίες αρνείτο (παρανόμως) την άρση της ασυλίας των κατηγορουμένων βουλευτών, για διάπραξη ιδιωτικών αδικημάτων, και την παραπομπή τους στην τακτική δικαιοσύνη. Η πρακτική αυτή και, επομένως, η άρνησή της να στείλει τους αδικοπραγούντες βουλευτές στη δικαιοσύνη, αποτελεί κατά συρροήν κατάχρηση εξουσίας, που παραβιάζει κατάφορα το Σύνταγμα και, ως εκ τούτου, οφείλει να απασχολήσει τις δικαστικές αρχές. 
Η υπόθεση "Παπακωνσταντίνου", που επιχειρείται να "απορροφήσει" το μέγα σκάνδαλο της συγκάλυψης της φοροδιαφυγής, αποτελεί ένα απλώς απόστημα της ιδιοποίησης του κράτους από την πολιτική ολιγαρχία της κομματοκρατίας, όχι την αιτία της καταβύθισης της χώρας στον Άδη. Η λίστα Λαγκάρντ εξέθεσε το πολιτικό προσωπικό, επειδή έχει εξωγενή πηγή και δεν μπορούσε να υποστεί την προηγούμενη "λεύκανσή" της από τα "φίλια" στοιχεία, πριν δημοσιοποιηθεί, όπως συμβαίνει με τις λίστες, οι οποίες προωθούνται από εσωτερικές αρχές.


5 σχόλια:

  1. To αρ 86 του Σ παραβιαζει την αρχη της διακρισης των λειτουργιων και εξασφαλιζει ενα συνταγμα καθαρα απολυταρχικο.
    Ο συνενοχος της καταστροφης και συνταγματολογος της εγχωριας ντροπης, ακουγεται να λεει οτι αυτη τη διαταξη την πηραμε από το Οθωνειο Συνταγμα κι απλως τη βελτιωσαμε.
    Ετσι εχουμε την παραγραφη οχι μετα παροδο μιας συνοδου της βουλης αλλα δυο. Τι επιστημονικο βαθος θεε μου! Θαυμασα το μυαλο του επιστημονα της διαπλοκης και λυπαμαι γιατι ανεχομαι ακομα αγογγυστα την ομολογια της ενοχης.
    Το προβλημα δεν το εχουν αυτοι αλλα ολοι εμεις, καθοσον "ειναι μεγιστη ζημια να αρχεσαι από αναξιοτερο σου αν δεν θελησεις ο ιδιος να αρχεις" ( ΠΛΑΤΩΝ Πολιτεια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. TΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗΚΕ ΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΓΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΠΩΝ .
    ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΡΙΑ ΑΜΕΛΕΙΑ ΜΑΣ, ΟΣΟΙ ΕΞ ΗΜΩΝ ΔΕ ΜΕΤΑΝΙΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΑΣ ΔΟΛΟ ΣΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αξιότιμε κύριε καθηγητά,
    Σας ευχαριστώ για τον άριστο συνειδητοποιημένο σας λόγο που δομεί πράγματι μία συλλογική θεσμική κοινωνία, και δεν έχω παρά να συμφωνήσω, και πιστεύω ότι αυτή η θεσμική κοινωνία για να υλοποιήσει αυτόν το στόχο πρέπει να της διατεθούν εργαλεία εφαρμογής.
    Δυστυχώς όμως οι σημερινές έννοιες της άμεσης και έμμεσης, υλικής και ηθικής επιβίωσης, σχεδόν συνολικά εφαρμόζονται μόνο με την συναλλακτική διαδικασία συμβολικών έγχρωμων χαρτιών, δηλαδή χρήματος. Το τραγικό συμπέρασμα είναι ότι βιώνουμε μία εικονικότητα ηθικών αξιών, τις οποίες η πλειοψηφία τις αντιστοιχεί με χαρτιά με αποτέλεσμα να εξαφανίζονται τα πρακτικά αποτελέσματα της βιωματικής συμπεριφοράς στην κοινωνία των εννοιών.
    Φοβάμαι ότι αυτό το εργαλείο (έγχρωμο χαρτί) έχει βάλει σε δευτερεύοντα ρόλο κάθε άλλη έννοια, θα τολμήσω να πω ακόμα και αυτήν της αναπαραγωγής, και κυριαρχεί σαν μονοσήμαντο λειτουργικό επιβιωτικό εργαλείο, το οποίο χειρίζονται και ελέγχουν μόνο οι τράπεζες οι οποίες συρρικνώνουν πολιτικούς και κοινωνία στο βαρυτικό κέντρο της μοναδικότητάς τους.
    Οι κυβερνήσεις είναι κατ’ επίφαση, ενώ προς το παρόν οι τράπεζες εξουσιάζουν χωρίς προβληματισμούς εξανθρωπισμένων εννοιών.
    Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αν δεν καταλυθεί ο ιδιωτικός τραπεζικός θεσμός (έννοια κοινωνικής εφαρμοσμένης παραπλάνησης), ώστε οι τράπεζες να αποτελούν δημόσιο όργανο, ή να ακυρωθεί πλήρως με κάποιο τρόπο ο λόγος της ύπαρξής τους, φοβάμαι ότι οι μεταβολές προς μια πιο συνειδητοποιημένη με βάση την έννοια της συλλογικότητας κοινωνία, θα αργήσει πολύ.
    Θα ήθελα πολύ σε μία άλλη δημόσια συζήτησή σας να αναφερθείτε στην εξουσία των τραπεζών και πώς να αποφύγουμε από αυτές τον κανιβαλισμό κάθε κοινωνικού θεσμού ή άλλης έννοιας, εκτός από το να επιβάλουν την παγκόσμια μονομερή εξουσία τους.
    Ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε σε όλους μας.
    Με εκτίμηση,
    Μιχάλης Κεχαγιάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή